Sampung Handog , Sampung Payo

Bumubulong ang hangin ng malamig na galak

Sa makulay na kutitap ng paligid, ngiti ay tiyak

Karamiha’y marami, sama-samang dumadama

Ako’y isa sa gilid, namamangha

Sa lupaing puno ng karimlan at dalusdos

Tinaob ng matatapang na puso ang lahat ng unos

Walang pagitan ngayon, lahat ay nagkabuo

Sa pagsamba sa Kanya gamit ang mga sampung payo

Nag-iisang Ama, pinapalantaya’t minamahal

Lahat nakatuon sa Kanyang kapangyarihang banal

Ala-bulak sa lambot pangalan Niya’y ibigkas

Pananalig lamang pinapanatiling matigas

Katahimika’y sigurado sa araw na ika-pito

Nakatiklop ang tuhod sa harap ng mga Santo

Nilalaan sa ilaw at haligi ang habang-buhay na respeto

Hindi pinsala kundi kahabagan para sa iba ang regalo

Katapatan sa katipan ay hindi parang salamin

Na sauna’y nahumaling, tapos babasagin

Itikom ang daliri, huwag ulingan ang kamay

Datapwa’t siguraduhing ika’y mapagbigay

Huwag maglubid ng hangin upang magkabenepisyo

Ang dila’y ipinagkaloob para sa isa’t-isa’y magpayo

Pag-aari nati’y sapat, huwag magpadaig sa tukso

Pagdiriwang para sa Kanya, gayon sundin ang lahat ng ito

Hindi nakikita sa mapanuring mata

Na hindi ako nag-iisa, Siya ay palaging kasama

Kaya’t ‘di patuloy na maghahandog, ‘di hanggang sa Pasko

Sampung payo ni Itay, magpakailanmang isinasapuso